โครงการพระราชดำริฝนหลวงมีความสอดคล้องกับระบบเทคโนโลยี  คือ เป็นโครงการที่สร้างขึ้นเพื่อแก้ปัญหาภัยแห้งแล้งการขาดแคลนน้ำเพื่อการอุปโภคบริโภคและการเกษตร จากความคลาดเคลื่อนของฤดูกาล โดยพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ได้ศึกษากระบวนการทางเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์ จนได้วิธีการตัดแปลงสภาพอากาศจนทำให้ฝนตกได้ มีการปฏิบัติจนสามารถทำให้เกิดฝนได้จริง มีการวิเคราะห์และปรับปรุงวิธีการปฏิบัติงาน โดยใช้ทรัพยากรคน ได้แก่ คนที่ปฏิบัติงานในโครงการฝนหลวง, ข้อมูลและสารสนเทศ ได้แก่ วิชาการอุตุนิยมวิทยาและการตัดแปลงสภาพอากาศ, วัสดุ ได้แก่ สารเคมีต่างๆที่ใช้ในระบบฝนหลวง, เครื่องมือ ได้แก่ เครื่องบิน  เครื่องมือตรวจอากาศ พลังงาน ได้แก่ เชื้อเพลิงต่างๆ ฯลฯ โดยปัจจัยที่ส่งผลต่อการทำฝนหลวง คือ มีเงื่อนไขการปฏิบัติ ได้แก่ การเร่งให้เกิดเมฆ จะต้องกระทำในขณะที่ท้องฟ้าโปร่งหรือมีเมฆเดิมก่อตัวอยู่บ้าง และมีความชื้นสัมพัทธ์ไม่ต่ำกว่า 60 %  ซึ่งปรากฏผลที่ได้จากโครงการพระราชดำริฝนหลวง คือ ได้เทคนิคการทำฝนหลวงจากการโจมตีเมฆอุ่นและเมฆเย็นพร้อมกันในกลุ่มเมฆเดียวกัน สามารถทำฝนหลวงมาบำบัดทุกข์ บำรุงสุขให้กับราษฏรในพื้นที่ประสบภัยแล้ง